ابوالفضل مکرميفر افزود :شهر قديم نيشابور در جنوب شرقي شهر فعلي نيشابور و متصل به آن است که علاوه بر آثار و تپههاي بسيار مهم و غني،بيش از بيست روستا نيز داخل اين محدوده قرار دارد که براي جلوگيري از گسترش بيرويه اين روستا و عدم ساخت و سازهاي غير مجاز و انجام مطالعات دقيقتر ، نقشهبرداري در آن امري ضروري به نظر ميرسيد.
مدير پايگاه نيشابور با بيان اينکه کار نقشهبرداري در مدت 60 روز و به روش مستقيم زميني بوده است ، اضافه کرد: تمامي مشاهدات با استفاده از توتال استيشن اجرا و شامل مراحل اندازهگيري ، پردازش ، تجزيه و تحليل ، تفسير ، نمايش ، انتشار ، بهره برداري از داده هاي مکاني واطلاعات جفرافيايي است ، همچنين تمامي ايستگاه هاي اصلي نيز بتنگذاري خواهد شد.
وي خاطر نشان کرد:شهر قديم نيشابور يکي از مناطق کهن ايران و از مظاهر تمدن اسلامي است و روزگاري به عنوان پايتخت ايران بزرگ و کانون علم و ادب و مبادله فرهنگي بوده است و شناخت دقيق آن به معناي شناخت بخش عظيمي از ايران و اسلام خواهد بود.
مکرمي فر تصريح کرد : محدوده شهر قديم نيشابور براي نخستين بار توسط ريچارد بوليت در سال 1967 ميلادي با توجه به عکس هاي هوايي مشخص و در سالهاي بعدي نيز توسط آقايان توحيدي و موسوي بازنگري شده است.
وي اضافه کرد: اين محدوده علاوه بر شامل شدن آثاري همچون آرامگاههاي خيام ، عطار ، کمال المک ، امامزاده محروق در بر گيرنده چندين محوطه و تپه مهم از قبيل محوطه تاريخي شادياخ ، کهندژ، تپه مدرسه ، تپه سبز پوشان ، تپه آهنگران است که آثار دوران ساساني تا اواخر ايلخاني را بازگو ميکند و شاهد اين امر نيز کاوشهاي باستان شناسي هيات مشترک ايران و فرانسه در منطقه کهندژ و کاوش هاي باستان شناسي شادياخ است.
/104
انتهای پیام/